[Main] Saving Oneself: Um mich zu retten

[Main]Saving oneself (มิติเวทแปรปรวน)
1230, 1245, 1265

*ยังไม่เสร็จแต่ต้องลงเพื่อกดดันตัวเองให้เขียนต่อค่ะ หรึ ; v ;



#1230 Somarliðr Ahlstað
2-4 Feb

PART I

(1)
- .. Mengele
- Ja, er wird sich für diesen Mann sehr interessiert.
(Yes, he will be very interested in this man)
- Seltsame Probe gefallen ihm sehr, immer..
(Weird specimen always please him)
- Ah, und er ist ein Albino, oder?
(Ah, and he is an albino, correct?)

(2)
- (Wer..)
(Who..)
- Mit roten Augen auch.
(With red eyes too.)
- Das ist unheimlich, mm? Ich habe so gedacht, dass es ist nicht möglich --.. nur Tier..
(That isn't common, hmm? I thought that it is not possible --.. only animal....)
- Dann wird Herr Mengele sehr zufrieden sein..
(Then Mr.Mengele will be very happy..)

(3)



และที่เหลือจะตามมาเร็วๆนี้ค่ะ ; _ ; *กลิ้งกลับไปอ่านเยอลิท

#1245 Neneq Tan'esqaq Piaq
1-3 Feb




เพลิงคุอยู่ในดวงตาของเขา ดวงตาสีหม่นที่กลืนกินทุกอย่างที่ฉายทาบอยู่เหนือแก้วตา
เพลิงที่กำลังทึ้งชีวิตของหญิงสาวให้กลายเป็นเศษธุลี

เช่นกัน ผืนน้ำสงบที่สะท้อนอยู่
เบื้องล่างคือหนึ่ง - บางครั้งก็หลาย - ชีวิตที่ตะเกียกตะกายให้หลุดพ้นจากหินถ่วงอย่างสิ้นหวัง
เขากลืนกินผืนน้ำนั้นเข้าไปเช่นเดียวกัน

เช่นเชือกที่รั้งเหนือลำคอซีดเผือด
ลำคอที่ถูกฉุดจนหัก ทันทีที่น้ำหนักตกลงสู่ด้านล่างโดยไร้สิ่งรองรับ

ดวงตาของเขากลืนทุกสิ่งเข้าไป


หลังจากที่นิ้วของเขากวาดเลือกแล้ว




เนเนคนั่งอยู่ในห้องโล่งๆ มีโต๊ะ เก้าอี้ กล้องวงจรปิด และกระจกฝั่งหนึ่ง ดูไม่ต่างจากห้องสอบสวนผู้ต้องหา ที่ต่างก็คือกลิ่นเฝื่อนของยาในอากาศที่ชี้ชัดต่อเขาว่าอาคารนี้คืออะไรกันแน่
ชายในเสื้อคลุมสีขาวคนหนึ่งนั่งอยู่ตรงกันข้ามกับเขา ข้างหน้ามีเครื่องบันทึกเสียงอันเล็กๆ และกระดานที่ถือแน่นในมือ

"จำนวนวัน?"

"เจ็ด" ดวงตาทึบๆหรี่ลงมองผ้าปิดปากของอีกฝ่าย

"คุณไปที่ไหนมา?"

".. ตรงนั้นเป็นป่า" หูสีน้ำตาลฟูๆลู่ลงราวกับว่าเจ้าของกำลังพยายามใช้ความคิด "แต่ที่จริงเป็นข้างๆหมู่บ้าน มีคนอยู่ เจอคนที่นั่น..."

"คน?"

"หลายคน"

"ผมทราบมาว่าคุณกลัวการพบปะผู้คนที่ไม่คุ้นเคย"

เนเนคหัวเราะ "ทราบหรือว่ามีคนบอก..?"


อีกฝ่ายไม่ตอบคำถามที่ถูกยิงกลับไป เพียงแค่ก้มหน้าลงน้อยๆเขียนอะไรบางอย่างลงไปในแผ่นกระดาษ ตารางค่อยๆถูกเติมลงทีละช่อง
"พวกเขามีปฏิสัมพันธ์อะไรกับคุณหรือเปล่า?"

"คนพวกนั้นคุยกันเอง..." เขาเว้นระยะนิดหนึ่ง "ไม่... ไม่ใช่คุย แต่จับคนถ่วงน้ำ"

".. ถ่วงน---"

ก่อนที่ผู้ตั้งคำถามจะพูดได้จบ ฝั่งผู้ตอบก็สวนต่อขึ้นมา "พวกผู้หญิง สามคน พอเดินเข้าไปใกล้ สามคนเลยก็มองขึ้นมา"

"น่ากลัวจริงๆนะ แล้วคนที่จะจับถ่วงน้ำก็มองตาม แล้วพอเห็นว่ากลัว ก็หันไปสั่งจับถ่วงน้ำเลย!" เนเนคหัวเราะให้กับเหตุการณ์ที่ประสบมา  "ไม่ทันถามเลย ว่าเป็นใครไม่คุ้นหน้า!"

เสียงปากกาลากเหนือกระดาษตามมาอีกชุดหนึ่ง เนเนคอมยิ้มมองคนที่ตั้งใจจดราวกับผู้ปกครองที่เอ็นดูบุตรหลาน จากนั้นจึงเอนตัวพิงเก้าอี้รอให้อีกฝ่ายซักต่อ
ผู้ถามของเขาช่างเป็นคนขยันจด - เนเนคคิดในใจเงียบๆ - แล้วสิ่งที่จดจะเอาไปให้ใครอ่านกันนะ?

"ต่อจากนั้นเกิดอะไรขึ้นอีก?"

เนเนคอมยิ้มต่อ ".. จำไม่ค่อยได้หรอก" ที่แน่ๆคนพวกนั้นหันมามองแล้วก็เชื่อเสียเต็มประดาว่าเป็นคนที่แยกแม่มดจากคนธรรมดาออก "แม่มด.. เขาว่าอย่างนั้นนะ แปลกจัง ถ้าเป็นแม่มดจริงๆคงไม่ตายน่าสงสารอย่างนี้"
"อา.. แต่ก็ได้ที่พักในหมู่บ้านล่ะ" และได้ที่นั่งในโถงประชุมตัดสินคดี "หลังจากนั้นเจ็ดวัน.. ก็มีแค่นั้น" มีคนเข้ามาให้ตัดสิน เลือกสองในสามคน แล้วพวกนั้นก็จะถูกฆ่า "... ไม่มีอะไรแปลกเลย สักนิด"

ชายที่นั่งฝั่งตรงกันข้ามไม่ถามอะไรต่อ เพียงแต่มองกลับอย่างจริงจังราวกับว่ารอให้เขาพูดอะไรต่อ
เนเนคเห็นท่าทีนั้นแล้วก็ได้แต่ยิ้มกว้างขึ้นอีก ".. มีเท่านี้แหละ"


"ไม่มีอะไรแปลกเลย" มือหนาๆของแวร์ไฮบริดวางประสานบนตักตน "เขียนรายงานดีๆด้วยนะ สู้ๆเข้า"

อีกฝ่ายทำท่าอึกอักราวกับไม่แน่ใจ แต่เมื่อไม่เห็นว่าจะได้รับคำตอบอะไรมากกว่านั้นก็ตัดสินใจลุกขึ้นจากโต๊ะ รวบรวมของทุกอย่างแล้วเดินออกไปเงียบๆโดยไม่ลืมกำชับทิ้งท้ายว่าอาจจะกลับมาถามคำถามเพิ่มอีก
เมื่อประตูปิดลงแล้วหมีโคดิแอคในร่างมนุษย์จึงทิ้งตัวท่อนบนลงแผ่เหนือโต๊ะ แขนวางพาดเป็นเส้นตรง ก่อนจะที่ศอกค่อยๆขดดึงแขนเข้ามา

แก้มแนบอยู่กับโต๊ะ ดวงตาสีดำราวกับคันโยกเหล็กของตะแลงแกงมองอย่างสนอกสนใจบนมือทั้งสองข้างของตนที่แบกางอยู่ข้างหน้า




แต่ความรู้สึกนี้แปลกจริงๆ
แปลกในทางที่ดี

ความรู้สึกตอนที่นิ้วกำรอบชีวิตใครสักคน แต่เลือดเปื้อนบนมือของคนอื่น
เราไม่ต้องกลัวว่าจะทำร้ายใครจนมือสกปรกอีกแล้วนี่

แค่เราต้องเป็นคนชี้นิ้วสั่งให้ได้


แล้วคนอื่นก็จะเปื้อนสิ่งสกปรกพวกนั้นแทนเราเอง!



เราปลอดภัย และไม่สกปรก!

#1230 Somarliðr Ahlstað
2-4 Feb

PART II


(4)
- Wa-s..
(Wha-t..)
- Was ist passiert?!
(What happened?!)


(5)
- Ah, kennst du Deutsch?
(Oh, you know German?)


(6)
- Da herr Mengele sehr beschäftigt ist,
(Because Mr. Mengele is very busy,)
- bin ich hier.
(I am here.)
- -- Was..
(-- What..)
- Um
(to)
- mit deinem Körper zu experimentieren, zu versuchen, zu erproben ..
(experiment, to try, to test, with your body)


(7)
- und.. was für eine  interessante Probe..
(and.. what an interesting specimen..)
- Du hast nicht das menschliche Blut, richtig?
(You don't have human blood, correct?)




กากระดับแปด ที่เหลือจะมาต่อทีหลังค่ะโฮววววว *มุดดินหนีไป

#1230 Somarliðr Ahlstað
2-4 Feb

PART III


รายงานโดยย่อจากแพทย์ผู้รักษา:

- ทางกายภาพ ผู้ป่วยเป็นอัลบิโนแบบ OCA-1b กล่าวคือ ยังมี tyrosinase หรือเอนไซม์ที่ควบคุมการสร้างเมลานิน หลงเหลืออยู่ในร่างกาย อาจมีสีเข้มในพื้นที่ร่างกายที่มีอุณหภูมิต่ำ

- หลังเกิดการเคลื่อนย้ายของมิติเวทได้ปรากฏตัวในเมืองหนึ่งที่ดูแปลกตาไป(เดรสเดน) เกิดอาการปวดหัวรุนแรง(เป็นผลมาจากเวทบางอย่างที่ถูกถอนไปพร้อมกับการเคลื่อนย้ายทางมิติ)โดยผู้ป่วยปฏิเสธไม่ทราบว่าเกิดจากอะไรกันแน่ และจากอาการปวดหัว(ทำให้เกิดความสับสนที่ส่งผลถึงการคงรูปลักษณ์และ)ทำให้เขาที่ปรากฏอยู่ตลอดหายไป ปรากฏร่างเป็นแค่มนุษย์ธรรมดาเมื่อมองจากภายนอก จากนั้นถูกพบโดยกลุ่มคนแต่งตัวคล้ายทหาร(นาซีเยอรมัน) และเนื่องจากอาการปวดหัวที่ยังคงอยู่ทำให้ไม่สามารถสู้รบได้อย่างปกติ และถูกส่งไปยังห้องทดลองที่อยู่ไกลออกไป(เอาชวิตซ์) คาดว่าเนื่องจากลักษณะทางกายภาพที่แปลกประหลาดสำหรับมนุษย์ในโลกฝั่งนั้น กล่าวคือ เป็นมนุษย์อัลบิโนที่มีตาสีแดง


- อาการของผู้ป่วย ทั้งในปัจจุบันและที่ประสบในอีกมิติหนึ่ง
จากข้อมูลที่ซักถามได้ แพทย์ผู้รักษาได้สรุปอาการที่เป็นไปได้ต่อด้านหลังไว้แล้ว

1) ผู้ป่วยถูกฉีดบางอย่างเข้าที่ตาขวา โดยรอบนั้นมีสีที่เข้มกว่าสีผิวส่วนอื่นๆ และสีตาแปลกไป: ถูกฉีด Nitisinone เข้าที่ตาขวา ทำให้เกิดการเพิ่มของเม็ดสีในตา (increased eye pigmentation) และบริเวณผิวโดยรอบเป็นวงแคบๆ
http://www.jci.org/articles/view/59372

2) หลังจากนั้นเกิดแรงกดในนัยน์ตา และสีดวงตาของผู้ป่วยไม่สม่ำเสมอกัน: จากการที่ดวงตาถูกแทงด้วยสิ่งแปลกปลอม ทำให้เกิดการติดเชื้อ กลายเป็น Fuchs' heterochromic cyclitis ซึ่งทำให้สีของนัยน์ตาอ่อนลง วิ่นเหมือนถูกกัดสี มีสีไม่เสมอกัน และเกิด glaucoma หรือการที่ของเหลวในตาไหลเวียนไม่คล่องและเกิดแรงกดขึ้นภายใน
http://bjo.bmj.com/content/78/4/307.full.pdf

3) ผู้ป่วยถูกหยอดตาด้วยอะไรบางอย่าง และสีในนัยน์ตาของผู้ป่วยมีสีเข้มในบางจุด: มีความพยายามในการรักษา glaucoma โดยใช้ Prostaglandin analogs เป็นยาหยอดตา สามารถรักษาให้ทุกเลาลงได้แต่ยังไม่หายขาด และเกิด Concentric heterochromia แทรกซ้อนขึ้นมาเป็นผลข้างเคียง ทำให้สีโดยรอบม่านตามืดขึ้น
http://www.webmd.com/eye-health/prostaglandin-analogs-for-glaucoma

4) ถูกให้ของเหลวคล้ายกาแฟทางปาก แต่ระหว่างนั้นเกิดการเคลื่อนย้ายของมิติเวทอีกครั้งหนึ่งและถูกส่งกลับมาใกล้แบร์กบาลิน จากนั้นได้อาเจียนของเหลวดังกล่าวออกก่อนจะมีผู้พบตัวและนำส่งแพทย์
http://www.beyondweird.com/ufos/Bruce_Walton_The_Underground_Nazi_Invasion_52.html

5) ไม่ถูกทดลองทางจิตใจใดๆเท่าที่ผู้ป่วยระลึกได้ มีเพียงทางกายภาพ แต่ได้แสดงอาการหวาดระแวงอย่างเห็นได้ชัด โดยเฉพาะต่อมนุษย์ และผู้ป่วยได้แสดงความประสงค์ที่จะถูกตรวจ ซักประวัติ และรักษาโดยแพทย์ที่ไม่ใช่มนุษย์เท่านั้น เป็นต้นว่า ไฮบริดหรือแวร์ไฮบริด


- ควรพบแพทย์เป็นประจำเพื่อรักษา glaucoma และปรึกษาผู้บำบัดเพื่อรักษาอาการหวาดระแวงข้างต้น อันจะส่งผลต่อการปฏิบัติหน้าที่ในกองทัพ


จบแล้วมั้ง จบแล้วสิ จบ!!! *น้ำตาปิติ
เขียนแบบนี้เพราะไม่สามารถวาดทุกอย่างเบื้องต้นให้จบโดยมีจำนวนหน้าต่ำกว่าห้าสิบหน้าได้จริงๆค่ะ โฮ *อักษรมิควรพยายามเขียนอะไรทางการแพทย์

#1265 Kirilo Urs
5-7 Feb

PART I



"Patrici familia me vetere ac locuplete." ชายในชุดโรมันโบราณพูดพลางพยักหน้าน้อยๆให้คู่สนทนาที่ทำท่าสนอกสนใจ ก่อนจะผายมือไปยังคนที่ยืนอยู่ด้านหลังตน "Hic frater meus. Mutus et surdus."

ชายอีกคนด้านหลังทำท่าเหมือนรำคาญใจเล็กน้อย ในสถานที่นี้เขาไม่สามารถสื่อสารอะไรกับใครได้เลย ก็มีแต่คนตรงหน้าเขาที่ยืนกรานให้พวกเขาทั้งคู่ใส่ชุดที่ดูเหมือนผ้าดิบพาดตวัดไปมาบนตัว และเป็นคนๆเดียวจากพวกเขาสองคนที่สามารถสื่อสารกับคนที่นี่ได้ ด้วยอ้างว่าตนเคยศึกษาภาษาที่รากศัพท์คล้ายๆกับภาษาที่นี่มาก่อน
ยาเซนที่พูดได้เพียงเอชลิคและภาษาจากบ้านเกิดของตนหันมองไปทางอื่นขณะที่ผู้ร่วมทางยังคงสนทนาอยู่ เขาถูกกำชับไม่ให้พูดอะไรขณะที่เขาพูดกับคนอื่นอยู่ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร แต่เขาก็จำยอมตามคนที่ดูจะมีทักษะในการเอาตัวรอดจากพื้นที่นี้สูงกว่าตัวเขาเอง

คิริโล อัวร์ส จบบทสนทนากับชายร่างเล็กกว่าหลังจากนั้นไม่นานนัก ก่อนจะหันกลับมามองนายตำรวจที่ยังทำหน้ารำคาญใจอยู่ น่าขันนัก - เขาคิดในใจ ทั้งที่ต่อหน้าคนอื่นจะยิ้มแย้มจนน่ากลัว แต่เมื่อต้องข้องเกี่ยวกับเขา เขาผู้ที่ยาเซนสงสัยว่าเป็นอาชญากรตัวใหญ่ในโลกมืด ชายตรงหน้ากลับไร้ซึ่งรอยยิ้มเปล่าประโยชน์นั่นโดยสิ้นเชิง

"วาลโด" เขาเรียกชื่อกลางของอีกฝ่ายเรียบๆ กลั้วด้วยเสียงหัวเราะเพียงเล็กน้อย "ยังคิดหาวิธีจับฉันอยู่?"

ยาเซนขมวดคิ้วจนใบหน้าขึงตึงกว่าเดิม คิริโลตอบอากัปกิริยานั้นด้วยเสียงหัวเราะต่ำๆอย่างคนที่อายุไม่น้อยนัก

"ถ้านายคิดทำอะไรฉันที่นี่ ขอให้มั่นใจว่านายจะไม่มีวันได้กลับออกไปจากเมืองนี้อีกเลย" เขาเอียงหัวไปข้างๆ กอดอกพยักเพยิดไปทางอีกฝ่ายที่ทำหน้าเครียดราวกับฮีโร่ที่ตกระกำลำบาก
เขาเว้นระยะนิดหนึ่งก่อนจะพูดต่อไป "และ.."

ดวงตาสีเข้มจนแทบไร้แววตาสบกลับไปตรงๆ


"วาลโด ชิลิคอฟ" ปีศาจร้ายกระซิบสะกดออกมาทีละคำ "นั่นเป็นชื่อที่จะไม่มีวันจับฉันได้"



คิริโลหัวเราะร่วนหลังจบประโยคก่อนจะหมุนตัวออกเดินต่อไป ทิ้งให้อีกคนยืนหยุดอยู่กับที่ สีหน้าแข็งๆนั้นไม่แผกไปจากเมื่อไม่กี่วินาทีก่อนหน้า แต่ราวกับคำพูดนั้นกลายเป็นมือเย็นๆที่มองไม่เห็น แตะเบาๆบนไหล่เขาและกดให้จมลึกลงไป

วาลโด ชิลิคอฟ เป็นชื่อของบิดาเขา


*Patrici familia me vetere ac locuplete. = I have an old and wealthy patrician family.
* Hic frater meus. = He is my brother.
* Mutus et surdus. = Dumb(mute) and deaf.

#1265 Kirilo Urs
5-7 Feb

PART II




ยาเซนหัวเราะลั่นใส่อาชญากรอันดับหนึ่งของเขาแทบจะในทันทีที่พวกเขาเดินพ้นผู้คนออกมา

คิริโลไม่ได้ตอบรับอะไร นอกจากกำของที่คล้ายเครื่องรางในมือเขวี้ยงใส่ศีรษะของอีกฝ่ายอย่างจงใจ เสียงก๊อกเบาๆทำให้เสียงหัวเราะเงียบลงแค่ครู่หนึ่ง แต่สายตาเย้ยหยันจากคนที่ถูกประทุษร้ายทางกายยังคงถูกส่งตรงมาทางเขาอยู่


"ได้ยินว่าในคราทอสมีกลุ่มคนที่บูชามัน แต่ได้เห็นกับตา ..-" เสียงหัวเราะเยาะหลุดออกมาอีกเล็กน้อย "ได้เห็นว่าใครกัน  ที่ได้เกียรติรับมอบมันมาจากผู้หวังดี..."

ชายร่างสูงกว่าหันไปพ่นลมอย่างรำคาญใจก่อนจะออกเดินไปทางตรอกเล็กๆที่ตัดผ่านไปยังถนนใหญ่เส้นอื่น

"'นักธุรกิจ' โลกมืด.. ที่ได้รับอวัยวะเพศชายเป็นเครื่องราง"



นักธุรกิจที่ถูกพาดพิงถึงเหลือบตามองกลับเล็กน้อย ก่อนจะโยนประโยคที่หมายใช้เป็นตัวตัดบทกลับไป

"รู้ไหมว่าทำไมนายถึงไม่ได้? .. เพราะเจ้าคนนั้นเห็นว่านายจะเหมาะกับอวัยวะเพศหญิงมากกว่าน่ะสิ"





"ที่นี่.." ยาเซนกระซิบเบาๆใต้ลมหายใจของตน อีกฝ่ายที่นำเดินลัดเลาะมาก่อนร่นไหล่เล็กน้อยก่อนจะหันมองไปด้านข้าง สบตากับหญิงสาวคนหนึ่งในชุดปอนๆสีเข้ม เนื้อผ้าดูหยาบไม่น่าสบายเท่าไรนัก หล่อนสบตาเขากลับโดยไม่คิดจะหลบตาให้พ้นผู้ที่มียศในสังคมสูงกว่า

คิริโลมองหล่อนต่ออีกครู่หนึ่งก่อนจะเบือนสายตาออกมาอย่างไม่ใส่ใจ "ใช่ ตลาดค้าทาส"


ผู้คนรอบข้างมีทั้งที่แต่งกายด้วยชุดโทก้าอย่างสะอาดสะอ้าน และจำนวนไม่น้อยที่ยืนเกาะกลุ่มหลบอยู่ด้านหลัง ใบหน้าเรียกไม่ได้ว่ามีความสุข ชุดที่สวมเป็นทิวนิคสีเข้มๆที่ทำขึ้นจากวัสดุหยาบๆ ไม่ใช่ลินินและขนแกะอย่างแพทริเซียนทั่วไป คิริโลนึกขึ้นได้ว่านอกเมืองเขาก็เห็นคนเลี้ยงแกะอยู่ไม่น้อยที่แต่งตัวด้วยทิวนิค แต่สภาพความเป็นอยู่ของเขาต่างจากผู้คนที่สวมใส่ทิวนิคกลุ่มนี้อย่างเห็นได้ชัด - อิสระ นั่นคือสิ่งหนึ่งที่แตกต่างกัน

"ความยุติธรรมในตัวสั่นระริกไปหมดแล้วละซี วาลโด?" เขาพูดด้วยเสียงเรียบๆ แฝงคำเหน็บกัดไว้เพียงในความหมาย ผู้ที่ถูกเหน็บแนมจึงถอนสายตาออกจากทาสที่ตนพินิจอยู่ หันกลับมารบรากับศัตรูของตนอีกครั้งหนึ่ง

"ถ้ามันเกิดในโลกของเรา.."

"ของนาย โลกของฉันไม่ได้ใส่ใจสวัสดิการมนุษย์อย่างทั่วถึงนักหรอก" คิริโลแก้คำผิดให้

"-- จริงสิ ก็ฉันกำลังคุยอยู่กับคนที่ทำธุรกิจสกปรกด้วยชีวิตมนุษย์นี่นะ" ยาเซนยอกย้อนกลับแทบจะในทันที

สิ้นคำกล่าวหา อีกฝ่ายเพียงแค่หัวเราะออกมาเบาๆ "คนอื่น ใช่ แต่ธุรกิจของฉันไม่สนใจมนุษย์ ฉันไม่สนใจทาส หรือแม้แต่พวกสาวงามเมืองก็ตาม"

"นี่เป็นคำพูดจากเสือผู้หญิง"

"ใช่ เข้าใจถูกแล้ว"



ยาเซนไม่ได้พูดอะไรต่อจากนั้น ซึ่งเป็นผลดีต่อคิริโลและประสาทของเขาอย่างสูง ทั้งคู่เดินจนสุดตลาดค้าทาส ก่อนที่คิริโล - ผู้ยืนยันว่าตนไม่เคยมาที่นี่มาก่อน แต่รู้จักซอกซอยเล็กๆดีว่าจะนำไปทางไหนบ้าง - จะพาลัดเลาะออกไปรอบนอกเมือง เห็นกลุ่มเด็กเลี้ยงแกะเล็กๆกำลังต้อนปศุสัตว์ของพวกเขาอยู่
วัว แกะ แพะ ทั้งหมดเดินอืดอาดไปตามทิศที่ถูกต้อน คิริโลมองฝูงสัตว์และผู้ดูแลครู่หนึ่งจึงทิ้งตัวลงนั่งบนโขดหินที่แทงขึ้นมาจากพื้นดินแห้งแล้ง มองออกไปตรงๆพลางดึงมวนยาสูบที่เก็บไว้ออกมาจุดไฟ ยาเซนยืนรีๆรอๆอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะสาวเท้าเดินเข้ามาใกล้ๆ ทิ้งระยะเพียงเล็กน้อยไปทางด้านหลัง


"แห้งแล้งอย่างนี้ยังเลี้ยงสัตว์ได้อีก" เขายืนวิจารณ์สภาพโดยรอบโดยไม่จำเพาะให้ชัดว่ากำลังรำพึงหรือกำลังชวนอีกฝ่ายคุย

คิริโลพ่นควันออกมาอีกคำ "สัตว์พวกนี้ก็น่ารักดี"


ยาเซนนิ่งคิดไปพักหนึ่ง ก่อนจะพูดออกมาอย่างไม่ใส่ใจอะไร



"ฉันจำได้ว่าทัพบกเองก็มีทหารที่เป็นแพะอยู่ตัวหนึ่ง"

#1265 Kirilo Urs
5-7 Feb

PART III




"Talis IGNORANTIAE!!!!" เสียงคำรามดังพร้อมกับที่มิติบิดเบี้ยวถูกฉีกออก ร่างหนึ่งในชุดแปลกตาถูกลำแขนกดที่คอดันออกมาจนชนเข้ากับต้นไม้ด้านหลัง  "Mutus et surdus!"
เปลวไฟลุกอยู่ในดวงตาสีเข้มจนแทบย้อมให้กลายเป็นสีแดงฉาน คิ้วที่มุ่นเข้าหากันและสีหน้าที่คุกคามอีกฝ่าย มืออีกข้างหนึ่งยกขึ้นรบชายเสื้อเหนือคออีกฝ่ายขึ้น ดึงขืนให้สบตากับตน

"Non sum qualis eram.."
มือกำรอบผ้าลินินสีขาวแน่น คำพูดถูกสะกดออกมาอย่างยากลำบากโดยไม่ให้ผู้พูดเองต้องสำลักความอาฆาตแค้น "Non ducor, duco."

"et,"


"Quod cupio mecum est."

เขาพ่นพิษสุดท้ายใส่เหยื่อในขดหาง ไฟยังคงลุกโหมอยู่ภายในดวงตา ยาเซนแทบสาบานได้ว่าเขาเห็นเขาคู่หนึ่งงอกออกมาจากศีรษะอีกฝ่ายอย่างปีศาจ
ฝ่ามือกร้านๆปล่อยพลตำรวจให้ผละถอยหลังไปพิงกับต้นไม้ ตาสีเขียวต่างจากความมืดของอีกฝ่ายจดจ้องอยู่ที่ใบหน้าที่กร้านตามกาลเวลาราวกับถูกสะกด ไม่ใช่ด้วยกลัวหรือเพราะความตกใจ แต่..

คิริโลถ่มน้ำลายลงพื้นเหยียดหยามคนตรงหน้าอีกครั้งหนึ่งก่อนจะเค้นคำพูดสุดท้ายออกมา


"Nosce te ipsum."



สิ้นประโยค เขาสืบเท้าเดินจากไป

และเป็นใบหน้าของยาเซนเองที่ค่อยๆขึงตึงแทน



พลโทคิริโล อัวร์ส รหัส 1265 ปรากฏตัวอีกครั้งหนึ่งหลังผ่านไปสามวันในกองทัพด้วยกายภาพที่ไม่ผิดแปลกอะไรแม้แต่น้อย แพทย์ของกองทัพยืนยันให้เขาเข้ารับการตรวจสุขภาพ ซึ่งเขาให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี
การตรวจสุขภาพและจิตใจไม่พบสิ่งใดผิดปกติ ทุกอย่างสมบูรณ์เท่าที่จะสมบูรณ์ได้ จนความปกตินั้นเองที่ดูผิดปกติ


ทหารบางนายเล่าลือกันว่าได้ยินเสียงคล้ายพลโทถกเถียงกับใครบางคนที่ชายป่าอิคดราซิลก่อนที่เขาจะปรากฏตัวกลับมา แต่ข่าวลือนี้ไม่สามารถพิสูจน์ความจริงเท็จได้แต่ประการใด



*Talis ignorantiae. = Such Ignorance.
*Mutus et surdus. = Dumb(mute) and deaf.
*Non sum qualis eram. = I am not such as I was.
*Non ducor, duco = I am not led; I lead.
*et = and
*Quod cupio mecum est. = What I want, I have.
*Nosce te ipsum. = Know thyself.

จรบของพลโทค่ะ แออออออออออออออ *วิ่งสไลด์