[Main]Saving oneself (ปิดกระทู้แล้วค่ะ)

Checked
ชื่อเควส: นอนค้างอ้างแรม #1
เครดิตที่ได้รับ: 100 Cr.
หมายเลขทหาร: #1087
ชื่อตัวละคร: เอียน เธอรี แองจิเลีย

=================================

เพื่อนร่วมเตนท์การเที่ยวป่าครั้งนี้ของผม....




คุณมัลเฟร็ต... (#1076)

คุณมัลเฟร็ตเป็นคนที่อัธยาศัยดีมากครับ ผมเองก็เคยไปรบกวนบ่อยๆ ต้องขอบคุณและขอโทษจริงๆ ครับ ...

เตนท์ที่พวกเราใช้พักกันก็เป็นเต้นท์ผ้าใบที่ปกติมักจะใช้กันนั่นล่ะครับ ...

ผมค่อนข้างทำตัวไม่ถูกนิดหน่อยเพราะค่อนข้างเกรงใจคุณมัลเฟร็ต ...(ก็ผมนอนดิ้นนี่ครับ..)

แต่คุณมัลเฟร็ตใจดีมาก ...ผมเลยคิดว่าคงจะไม่มีปัญหาอะไร ...

คิดว่า ..........

ยังไงก็ไม่กล้านอนอยู่ดีล่ะ......

ผมเลยตัดสินใจว่าจะออกไปเดินเล่นแทน รอให้คุณมัลเฟร็ตหลับก่อน แล้วก็รอให้ตัวเองง่วงก่อนค่อยกลับเข้ามานอน...

เลย

ออกไปนั่งเฝ้ายามหน้าเตนท์ล่ะ.....

แต่แล้วก็..



คุณมัลเฟร็ตนี่ใจดีจริงๆ เลย ....

แล้วก็นั่งคุยเป็นเพื่อนผมหน้ากองไฟด้วยล่ะครับ ... คุณมัลเฟร็ตเป็นคนที่สุภาพมากๆ  แถมยังเรียกผมเต็มยศด้วย *เกาแก้ม*

อืม ....เป็นเพราะสถานการณ์ในสงครามช่วงหลังๆ มานี้ค่อนข้างตึงเครียด ผมเลยค่อนข้างจะ...เป็นกังวลในหลายๆ เรื่อง

เรานั่งคุยกันอยู่นาน....ไม่สิ  ต้องพูดว่าคุณมัลเฟร็ตต้องเสียเวลาพักผ่อนเพื่อมานั่งฟังผมปรับทุกข์มากกว่า......

ขอโทษนะครับ ....

แต่การได้คุยกับคุณมัลเฟร็ตทำให้ผมสบายใจมากเลยครับ...รู้สึกดีขึ้นมากทีเดียว



หลังจากนั้นคุณมัลเฟร็ตก็อาสาเฝ้ายามต่อแทนผม เพื่อให้ผมกลับเข้าไปพักผ่อนครับ

.

หลังจากนี้ผมเองก็จะพยายามให้มากขึ้นเหมือนกัน

ผมจะพยายามครับ

ขอบคุณสำหรับผ้าห่มอุ่นๆ นะครับ



J.


=================================

Checked
ชื่อเควส : บาดเจ็บ #1
เครดิตที่ได้รับ : 700
หมายเลขทหาร : 3072
ชื่อตัวละคร : Blanche Zandivier


- บาดเจ็บสาหัสจากปืนใหญ่ของทัพน้ำ
- ไม่ทราบชะตากรรม ยังไม่พบศพ น่าจะอยู่ใต้ซากปรักหักพัง
- ไม่มีเสียงตอบรับจากแอร์คอร์

[มีต่อแต่ไม่เกี่ยวกับเควสเลยไม่ได้อัพตรงนี้ค่ะ ฮ่าๆๆๆ]

Checked
ชื่อเควส: นอนค้างอ้างแรม #1
เครดิตที่ได้รับ: 100 Cr.
หมายเลขทหาร: #3083
ชื่อตัวละคร: ฮาร์โมนี่ ซีลแลนด์

-------------------------------

ดิฉันรู้สึกตกใจเล็กน้อยกับขนาดของเต็นท์ตั้งแต่แรกเห็น แต่นั่นอาจจะเป็นเพราะดิฉันตัวเล็กด้วยหล่ะมั้งคะ
ตัวเต็นท์เป็นสีมืดทึม แต่ดูสภาพแล้วยังใหม่และน่าจะกันลมหนาวภายนอกได้ดี 

คุณไอเรเน่ เนฟ เพื่อนร่วมเต็นท์ของดิฉัน ถึงจะได้เห็นเธอบ่อยๆระหว่างยกของไปฝ่ายต่างๆในงานประชาสัมพันธ์ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ได้พูดคุยกับเธอค่ะ เธอเป็นคนที่กระฉับกระเฉงและเป็นกันเองมากเลย



ดิฉันประทับใจคุณไอเรเน่ในความคล่องแคล่วทำอะไรว่องไวของเธอ หลังจากเรานำเต็นท์ออกมาจากที่เก็บของเพียงไม่นานก็ถูกกางเสร็จสรรพ ฟูกและถุงนอนทั้งหมดถูกวางไว้อย่างเรียบร้อย ทางด้านฉันที่ทำอะไรอืดอาดซุ่มซ่ามไม่ค่อยได้ช่วยอะไรเท่าไหร่เลยค่ะ  ..





ดิฉันจำไม่ได้เท่าไหร่ว่าระหว่างคืนนั้นมีอะไรเกิดขึ้นบ้างรึเปล่าเพราะนิสัยหลับลึกที่แก้ไม่ได้ .. แต่ดิฉันจำได้ลางๆว่าฝันแปลกๆอย่างที่ไม่เคยฝันมาก่อนแว้บนึง แต่ก็ชอบมากๆเลยค่ะ

Checked
ชื่อเควส: บาดเจ็บ #1
เครดิตที่ได้รับ: 700
หมายเลขทหาร: #1165
ชื่อตัวละคร: โคลท์





โดนปืนใหญ่ใส่ไปดอกแรก (น่าจะแถวหัวกับแขนขวา) ที่เหลือเป็นการยิงระยะไกลธรรมดา //หลายดอกเลยล่ะ

ปัจจุบันอยู่ในสภาพจำศีลชั่วขณะ //พร้อมดินกลบปิดด้านบนด้วย

Checked
ชื่อเควส : นอนค้างอ้างแรม #1
เครดิตที่ได้รับ : 100 Cr.
หมายเลขทหาร : #3167
ชื่อตัวละคร : อัลคอร์ มิซาร์ เอลิเชีย



ศึกชิงอิคดราซิลที่แน่นอนว่าจะต้องไม่จบในวันสองวันนี้ในที่สุดก็ดำเนินมาถึงคืนแรก


ผมแปลกใจมากที่ตัวเองถูกจัดให้นอนร่วมเตนท์กับ...มนุษย์ผู้หญิง...






พันจ่าอากาศเอกเนริเซีย เออร์วิน คือชื่อของเธอ
ผมเคยเห็นเธออยู่บ้าง แต่ไม่เคยได้คุยกับเธอเลยแม้แต่ครั้งเดียว พอเจอหน้ากันจังๆ ครั้งแรกก็ดันถูกจับมานอนที่เดียวกันเสียแล้ว
ผมได้ยินคนอื่นๆ บ่นอยู่เหมือนกันว่าการจัดรายชื่อเพื่อนร่วมเตนท์คราวนี้ออกจะแปลกอยู่ไม่น้อย จนชักอยากจะเห็นหน้าเหลือเกินว่าใครเป็นคนจัด

เตนท์ของผมกับพันจ่าเอกก็ค่อนข้างเล็ก แต่ดันได้กระสอบทรายสำหรับทำบังเกอร์กันกระสุนปืนมาเยอะผิดกับขนาดที่พัก





บอกตามตรง นอกจากคุณหมอชาร์ลีแล้ว ผมไม่ค่อยแน่ใจว่าตัวเองต้องทำตัวอย่างไรเวลาอยู่กับผู้หญิง
กองทัพอากาศก็เป็นกองทัพที่ไม่ค่อยมีทหารหญิง แถมคนที่ผมรู้จักคุ้นเคยดีก็ดันเป็นยัยหื่นชอบพูดเสียงดังที่ถ้าเผลอเปล่อยให้บุกเข้ามาในห้องผมได้จะกลิ้งไปยึดเตียงผมประหนึ่งเป็นห้องของเจ้าหล่อนเองเสียทุกที ยัยเวนโต้ไร้มารยาทเอ๊ย
พันจ่าเอกดูจะเป็นคนเงียบ ไม่ค่อยพูดอะไรมาก แถมไม่ค่อยยิ้มแย้มเหมือนคุณชาร์ลี ผมคิดว่าเธอคงจะถือสาเรื่องหญิงชายหลับนอนใต้ชายคาเดียวกันพอสมควร

ผมควรจะทำอย่างไรดี การนอนค้างคืนบนสนามรบนี้จึงจะผ่านไปได้อย่างสงบสุข?











...พันจ่าเอกยังไม่กลับมาที่เตนท์ คิดว่าอาจจะไปหาเพื่อนทหารอยู่ ผมเลยอาศัยช่วงที่เธอไม่อยู่หอบโต๊ะทำงานตัวน้อยและกระสอบทรายที่เหลือจากการวางรอบนอกเตนท์เข้ามาสร้างกำแพงมิติเส้นแบ่งอาณาเขตของผมกับเธอ
ผมไม่รู้ว่าเธอเป็นคนนอนดิ้นหรือเปล่า และถึงแม้จะมีคนเคยบอกว่าผมเป็นคนนอนนิ่ง แต่ก็ไม่มีอะไรมารับประกันได้ว่าผมจะไม่ละเมอกลิ้งไปหาเธอกลางดึกแล้วตายข้อหาเป็นปีศาจลามกแอบลวนลามหญิงยามวิกาล ถึงผมจะไม่คิดอะไรแบบนั้นอยู่เลยก็เถอะ อย่ามามองฉันด้วยสายตาแบบนั้นนะ!







สมบูรณ์แบบ เท่านี้ก็สบายใจหายห่วงแล้ว
ผมออกไปนอกเตนท์เพื่อไปทำะธุระส่วนตัวและอยู่เฝ้าเวรระวังภัยจากศัตรูอยู่หลายชั่วโมงจึงกลับเข้ามานอน....ในอาณาเขตของตัวเองอยู่แล้วน่ะสิเฟ้ย ไอ้พวกโรคจิต!

Checked
ชื่อเควส : ทัศนศึกษา #1
เครดิตที่ได้รับ : 100 Cr.
หมายเลขทหาร : #1266
ชื่อตัวละคร : ไลโอเนล เลคส์น่า




[ข้อความแนบท้ายจดหมายที่ส่งไปแอนเซลีนน์]




เขาว่ากันว่าเด็กๆชอบสัตว์ แต่ดูเหมือนกล้องแทปเลตอันนี้จะไม่ไวพอที่จะจับภาพพวกเขาได้ชัดๆ พี่ก็เลยต้องวาดส่งมาแทน






*ข้อความกำกับข้างใต้ ครอบครัวเต่า นกอะไรซักอย่าง แรคคูน นกฮูก งู*


แถวนี้นกฮูกเยอะมากจริงๆ ว่าจะเก็บกลับทัพซักตัวสองตัว ได้ยินว่าอัลกำลังหัดพูด ไปเยี่ยมคราวหน้าพี่คงได้ยินหลานสาวตัวน้อยเรียกว่าคุณลุงเเล้วใช่มั้ย?



                                                                                                                                         

                                                                                                                         ยังไม่ตาย

                                                                                                         พี่ชายที่เท่ที่สุดในคราทอส




ปล. เติมตาแล้วน่ารักขึ้น ต้องขอบคุณคำแนะนำจากสุภาพสตรีคนหนึ่งในกองทัพ

Checked
ชื่อเควส: ทัศนศึกษา #1
เครดิตที่ได้รับ: 20*5 = 100 Credit
หมายเลขทหาร: #3111
ชื่อตัวละคร: เฮลมิ่ง เฟรย์
----------------------------------------------------------








เอาสมุดฉีกที่พกไว้มาวาดน่ะ..

แมวป่า.. ก็...แมว นั่นแหละ ตัวเล็กๆ พอดีไปเห็นเข้า แล้วก็หนีหายไปเลย เร็วชะมัด
กระต่าย เห็นตอนที่มันกำลังกินอะไรสักอย่างอยู่ ดูเหมือนจะชอบกินมากด้วย เพราะตัวมันน่ะอย่างอ้วนเลยล่ะ...
หมาป่า เจ้านี่แปลก....สายตาตอนมองมามันดูแฝงอะไรสักอย่าง..จากนั้นมันก็เดินจากไป
นก จำชื่อสายพันธุ์ไม่ได้ ช่างมันเถอะ มันคงมองอะไรสักอย่างอยู่ เห็นแหงนหน้าอยู่อย่างนั้นตั้งนาน
สุดท้ายก็กวาง เขานั่นน่ะ.. เห็นกี่ทีก็รู้สึกว่าสวย.. เห็นมันเดินมากับคู่ของมัน หวังว่าคงไม่เป็นอะไรไปก่อน




จริงๆเป็นภารกิจที่แปลก ทำไมต้องให้วาดสัตว์ที่พบเจอด้วยนะ

.......แต่ก็ช่างเถอะ..



*ดูตั้งใจวาดอย่างมากเลยทีเดียว*

Checked
ชื่อเควส: ทัศนศึกษา #1
เครดิตที่ได้รับ: 100 Cr.
หมายเลขทหาร: #2178 Navy
ชื่อตัวละคร: Adin M. Marionette

________________________________

เด็กหนุ่มเผ่าเอลฟ์กางกระดาษแผ่นกว้างในแนวยาวแล้วเริ่มต้นขีดเขียน




- Mr. or Mrs. Godzilla??

note - เหมือนจะเป็นผู้ชาย แต่ก็เป็นคุณผู้หญิง?

- Mr. Big Birdy  (ดูเหมือนว่าจะเป็นนก)

note - เขาเกือบเหยียบผม

- Bunny

note - ........

- ตัวมีหางพวงๆ

note - เขาขโมยอาหารของผม

- little warm

note - เต็มพื้นไปหมดเลย

________________________________

Checked
ชื่อเควส: ออกรบ #1:
เครดิตที่ได้รับ : 350 Cr.
หมายเลขทหาร : #1087
ชื่อตัวละคร : เอียน เธอรี แองจิเลีย

=================================



อาวุธ : ปืนสั้น และ มีดพกจำนวนหนึ่ง

=================================

Checked
ชื่อเควส: ออกรบ #1
เครดิตที่ได้รับ : 350 Cr.
หมายเลขทหาร : #1165
ชื่อตัวละคร : โคลท์




ชุดออกรบและอาวุธ : ร่างจริงของตัวเอง

Checked
ชื่อเควส : อาหาร #1
เครดิตที่ได้รับ : 50 Cr.
หมายเลขทหาร : #2072
ชื่อตัวละคร : ดิโอ วิลล์

***************************



(1) เมนู: ขนมปัง+ปลากระป๋อง

อาหารสำหรับมื้อนี้เป็นปลากระป๋องครับ...
จริงๆ...พวกเราพลทหารควรได้รับแจกคนละกระป๋อง แต่ได้ยินว่า.....เสบียงถูกขโมยไปบางส่วน...?
พวกเราเลยถูกบอกให้แบ่งกันสองคนต่อหนึ่งกระป๋อง .........ฮื่อ.... สำหรับผมไม่มีปัญหา...เพราะผมมีโรเซียน่าอยู่นี่นา
โรเซียน่าคือขนมปังบาแก็ตที่ผมเอามาด้วย....ถ้าเอามาอุ่นซักหน่อย เธอจะอร่อยมาก...

พลจ่าและพลทหารคนอื่นๆ ช่วยกันปรุงอาหารจากปลากระป๋องให้มีรสชาติขึ้นมาหน่อย...
มีคุณพลจ่าตรีคนหนึ่งพูดขึ้นว่า... รสชาติของอาหารสามารถปลุกความเร่าร้อนในตัวมนุษย์ให้ลุกโชนได้
อุ.... ผม...ไม่ค่อยเข้าใจแฮะ...

ส่วนหน้าที่ของผมในครั้งนี้ก็คือ.... ช่วยงัดฝากระป๋องให้ทุกคน
ถึงกระป๋องจะเปิดยาก แต่ผมก็พยายามเต็มที่

ปลากระป๋องที่ทุกคนทำ ....อร่อยสู้โรเซียน่าของผมได้เลย
แต่ไม่รู้ว่าทำไม...ทุกคนถึงไม่ยอมกินโรเซียน่ากับผมกันนะ......?

Checked
ชื่อเควส : อาหาร #1
เครดิตที่ได้รับ : 50 Cr.
หมายเลขทหาร : #2095
ชื่อตัวละคร : นิปเปิ้ล เซาท์ ไอโรเมซ่า

วันนี้วันที่ 20 มกราคม อ้อ! ข้ารู้แล้วว่านี่ปีอะไร 1028 สินะ อาหารการกินยังคงเป็นเรื่องลำบากกับชีวิตข้าตามเคย ข้ามีปัญหากับหัวไหล่เล็กน้อยตอนนี้แต่ช่างเหอะ! มันไม่ได้หนักหนาเท่าไหร่นัก ดูเหมือนกองกลางอยากให้พวกข้ากับคนกลุ่มอื่นๆแบ่งอาสาสมัครไปหาอาหาร ข้าเดาว่าพวกเขาอาจจะต้องการกำลังเสบียงที่แน่นอน แต่ข้าไม่ได้ไปด้วยหรอกนะ ข้าโคตรขี้เกียจสุดๆ! ข้าแค่ทำทีเป็นเดินไปเดินมาตามคนอื่นบ้างก็เท่านั้น ผ่านไปไม่นานก็มีคนบอกว่าพบดงเห็ดจำนวนมาก ตรวจแล้วว่าไม่ใช่เห็ดพิษแน่นอน แต่ข้าก็ไม่ค่อยมั่นใจกับมันสักเท่าไหร่หรอกนะ แต่จะเช็คก็ไม่ทันแล้วข้าเห็นพวกเขาก่อไฟแถมปิ้งเห็ดอย่างไม่ระแคะระคายอะไรกับหน้าตาของพวกมัน ข้าคิดว่าน่าจะกินได้ และ...มันก็กินได้จริงๆ บ๊ะ! มันไม่ได้มีพิษร้ายแรงอะไรอย่างที่ข้าคิด
....ฮะ
ฮะๆๆๆ  วะฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ บ้าฉิบ นี่ข้าหัวเราะไม่หยุด
ฮ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
อ้าว ไอ่ทหารหัวจิ้มลิ้มฝั่งตรงข้ามก็หัวเราะ ไอ่โล้นนั่นด้วย แม่นางตรงนั้นเองก็เหมือนกัน ฮ่าๆๆๆ

ข้าเป็นบ้าอยู่พักใหญ่ ข้าไม่ค่อยแน่ใจนักว่าตกลงแล้วมันเกิดจากอะไร อ้อ...ไอ่เห็ดนรกนี่แหง๋ๆ *ขำท้องแข็ง*
ข้าว่ามันออกจะลำบากไปไม่น้อยและข้าเกือบตายเพราะกินไอ่เห็ดบ้านี่ถ้าไม่ติดว่ามีพยาบาลสุดสวยเอายาแก้มาให้พวกข้ากิน
กองทัพเรือคงต้องถูกล้อไปอีกนานแน่ว่ามีทหารตายเป็นสิบนายเพราะกินเห็ดและหัวเราะจนขาดใจตาย
ข้าคิดว่าหนหน้าพวกเราคงต้องระมัดระวังเรื่องอาหารการกินมากกว่านี้ ด้วยการกลับไปกินจิ้งจกรึกระจั้วะแทน(...)

สรุปเมนูอาหารวันนี้ - เห็ดหัวเราะย่างโรยเกลือ

Checked
ชื่อเควส: บาดเจ็บ #3
เครดิตที่ได้รับ: 100
หมายเลขทหาร: #2179
ชื่อตัวละคร: คาโร โรซารอท

ถึงจะทำใจไว้แล้วก็เถอะ แต่พอมาเจอจริงๆแล้วก็ตั้งตัวไม่ทัน ... ใครมันจะไปหลบทันเล่า!!!
ถึงผมจะไม่โดนกระสุนเข้าไปจังๆ แต่ก็เจอแรงระเบิดกระเด็นไปดูไม่เป็นท่าเลยครับ
ตามตัวดูเหมือนจะถลอกนิดหน่อย ทำแผลซักหน่อยดีกว่า อะ...หัวแตกด้วย
แขนขวารู้สึกเจ็บจัง... หักรึป่าวนะ? แต่ก็ยังขยับได้อยู่ ไม่เป็นไรหรอกมั้ง?

Checked
ชื่อเควส : อาหาร #1
เครดิตที่ได้รับ : 50 Cr.
หมายเลขทหาร : #2178 Navy
ชื่อตัวละคร : Adin M. Marionette

________________________________

20.11.1028

21.40 น.

ป่าอิคดราซิล

ปืนใหญ่จากฝั่งศัตรูหยุดยิงได้สักพักแล้ว แต่ร่องรอยของความเสียหายและกลิ่นควันดินปืนยังฟุ้งกระจายรอบพื้นที่ของผม

จากการฟังสถานการณ์ผ่านรีฟ ดูเหมือนวันนี้จะไม่มีใครได้รับบาดเจ็บสาหัสมากเท่าไหร่ นับว่าเป็นเรื่องที่ดี

จากจุดที่ผมอยู่ไม่ค่อยได้รับผลกระทบจากการโจมตีของทัพอื่นๆนัก แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ไม่สามารถวางใจได้เช่นกัน

ถึงผมจะไม่เชี่ยวชาญด้านการสู้รบก็ต้องระวังตัวด้วยเหมือนกัน คงไม่ดีเท่าไหร่ถ้าบุรุษพยาบาลบาดเจ็บในเวลาหน้าสิวหน้าขวานแบบนี้

________________________________

22.00 น.

ผมรอให้บรรยากาศโดยรอบกลับเป็นปกติ จึงค่อยเข้าป่าออกไปหาอาหาร

โดยส่วนตัวผมเน้นกินพืชสมุนไพรเป็นหลัก มีรับประทานเนื้อสัตว์บ้างประปราย (จากการแบ่งสเบียงของเพื่อนร่วมทัพ)

โชคดีวันนี้เจอเห็ดป่า จากความรู้ส่วนตัว ผมคิดว่าไม่น่าจะเป็นเห็ดมีพิษ จึงเก็บไปบ้างให้รับประทานพออิ่ม

________________________________

22.15

ผมเห็นแสงไฟจึงเดินตามไป จึงพบว่าเป็นแสงจากกองไฟของเพื่อนร่วมทัพ นั่งประชุมกันอยู่รึเปล่านะ?

.....แต่ที่ผมแปลกใจคือ ทุกคน"หัวเราะ"เป็นบ้าเป็นหลัง เหมือนมีใครเล่าเรื่องตลกขำขันเกี่ยวกับอิคดราซิลแบบนั้นแหละ

________________________________

22.30

ดูเหมือนทุกคนจะกินเห็ดหัวเราะเข้าไป

ในที่นี้ผมก็ไม่รู้จะช่วยเหลืออย่างไรเหมือนกัน นอกจากจะรอเวลาให้หมดฤทธิ์ จึงเดินแยกออกมาไปหาเพื่อนร่วมทัพคนอื่น

หวังว่าเทพธิดาคงคุ้มครองให้กรามพวกเขาไม่ค้างนะครับ..

________________________________

Checked
เควส : อาหาร #1
เครดิตที่ได้รับ : 50 Cr.
หมายเลขทหาร : #2087
ชื่อตัวละคร : แฟง คาโนลอส

(1) เมนู : นกย่าง

เนื่องจากเสบียงถูกขโมยไปบางส่วน โดย... โดยใครก็ตาม ฉันจำไม่ได้แล้ว
ฉันเลยต้องออกมาล่าสัตว์แถวนี้เพื่อเอาไปให้เชฟที่ทัพเป็นคนทำ
ฉันใช้เวลาไม่นานนักในการยิงนกสักตัวที่กำลังบินอยู่ให้ตกลงมา
แต่มันก็มีเรื่องให้เสียเวลาอยู่
...
..
.
เพราะฉันดันหาทางกลับไม่เจอซะอย่างนั้น

เป็นประสบการณ์ครั้งแรกที่ได้ทำอาหารเอง
เริ่มต้นตั้งแต่การก่อไฟ การตั้งไม้ และการเอานกไปวางบนนั้น
การก่อไฟกับการตั้งไม้มันไม่ใช่ปัญหาอะไรสำหรับฉันหรอก แต่การเอานกไปวางนี่สิปัญหา
มันต้องใช้ความสูงเท่าไหร่นกตัวนี้ถึงจะไม่ไหม้และสุกพอดีกันนะ ตอนย่างมันนี่ก็รู้สึกว่าการทำอาหารนี่เป็นศาสตร์เข้าใจยากจริงๆ

เอาล่ะ.. นกตัวนั้นไหม้ แต่ฉันก็คิดว่ามันกินได้อยู่นะ

Checked
เควส : อาหาร #1
เครดิตที่ได้รับ : 50 Cr.
หมายเลขทหาร : #2175 Navy
ชื่อตัวละคร : ดีฟอล จี.



21.30

ควันจากปืนใหญ่ยังคลุ้งขโมงอยู่ ดูเหมือนวันนี้จะไม่มีใครได้รับบาดเจ็ดมาก อย่างน้อยผมก็หวังว่าอย่างนั้น

22.00

อาการบาดเจ็บยังคงไม่ดีขึ้น การเคลื่อนไหวทำได้ลำบาก ผมจึงไม่ได้ออกไปหาอาหารเป็นพิเศษ แต่มีเก็บเห็ดบริเวณนั้นบ้าง

22.30

ได้ยินเสียงคนเดินบริเวณใกล้ๆ ตอนแรกนึกว่าจะเป็นศัตรู แต่เมื่อได้เห็นชัดๆจึงพบว่าเป็นเพื่อนร่วมทัพ เอลฟ์น้อยเอดีนนั่นเอง

เอดีนเอาสมุนไพรบางส่วนและเห็ดป่ามาให้พบกิน รวมไปถึงเนื้อสัตว์เล็กน้อย ขอบคุณเทพธิดา

Checked
ชื่อเควส : อาหาร #1
เครดิตที่ได้รับ : 50 Cr.
หมายเลขทหาร: #2179
ชื่อตัวละคร: คาโร โรซารอท

อาหารวันนี้ดูเหมือนจะเป็นบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป อา... ไม่อยากกินเลย ดูไม่น่าอร่อยเลยซักนิด ไม่มีอะไรที่อร่อยกว่านี้แล้วหรอ...
ผมค่อยๆใช้มือที่บาดเจ็บเปิดฝาถ้วยบะหมี่.... อ๊ากเจ็บ.... คนผลิตบะหมี่ถ้วยควรปรับปรุงเรื่องการซีลฝานะครับ! - _ -

มันเป็นบะหมี่ยี่ห้ออะไรก็ไม่รู้ แต่ดูจืดชืดมาก เพราะอยากรู้รสชาติผมก็เลยเอานิ้วจิ้มเคื่องปรุงที่เป็นซองๆชิมดูก่อน เครื่องปรุงเค็มๆแปลกๆ ข้างๆถ้วยเหมือนจะเขียนว่ารสหมูสับ?
หมูสับอะไรหละไม่เห็นจะมีหมูซักกะชิ้น - -*

ตอนกดน้ำร้อนนี่ก็ลำบาก เจ็บแขน... !! อุ๊บบ! เกือบทำถ้วยบะหมี่ตกซะแล้ว เกือบไป
ถ้าตกละก็ต้องโดนลวกแน่ๆเลย

อยู่ดีๆก็มีแม่ครัวเดินแจกเครื่องปรุงเพิ่ม เห็นเค้าบอกว่าเป็นสาหร่ายกับปลาที่จับได้แถวๆนี้
อืม...ดูไม่น่าไว้ใจเลยแฮะ แต่ไหนๆก็ได้มาแล้ว ลองเอาใส่ลงไปดูหน่อยก็ได้...

พอปิดฝาทิ้งไว้3นาทีก็ดูเหมือนจะกินได้พอดี อืม ไม่ค่อยน่ากินเลยแฮะ
นี่สินะที่่เค้าเรียกกันว่าอาการไม่อยากอาหารเพราะบาดเจ็บ
อาหารที่อยู่ตรงหน้าก็ไม่ได้น่ากินมากเท่าไหร่ แต่ว่าถ้าไม่กินก็คงจะแย่กว่านี้ ...
เอาหละ จะกินละนะครับ! /หักตะเกียบ

Checked
ชื่อเควส : ออกรบ #4
เครดิตที่ได้รับ : 200 Cr.
หมายเลขทหาร : #3167
ชื่อตัวละคร : อัลคอร์ มิซาร์ เอลิเชีย

======================================

วันนั้นตรงกับวันที่ 29 ธันวาคม ปีคราทอสที่ 1027
ผ่านประกาศสงครามยึดชิงอิคดราซิลจากทหารทั้งสามทัพไปไม่นานนัก
และพ้นประกาศผลสลากกินแบ่งประจำเดือนครั้งที่หนึ่งไป 28 วัน และครั้งที่สอง 13 วัน


คุณกำลังคิดว่าเรืออากาศโทซาคอน เซฟิรอส คงจะดวงซวยซื้อหวยพลาดไปอีกครั้งเหมือนที่ผ่านมา แต่ก็ดูเหมือนว่าเขาจะยังไม่เลิกล้มความพยายามเสียที เห็นว่าจะลองซื้อใหม่ให้ถูกอีกในครั้งนี้


พนันครั้งนี้ ที่ไม่ได้มีแค่ค่าเงินที่ซื้อหวยเป็นเดิมพัน


คุณย้ำ(แกมกดดัน)ให้มนุษย์ที่แก่กว่าตัวคุณเองไม่ถึงห้าปีคนนี้เลี้ยงเนื้อย่างคุณถ้ากองทัพของพวกคุณได้รับชัยชนะในศึกที่กำลังจะเกิดขึ้นนี้ หลายคนคงจะเข้าใจไปแล้วว่าคุณเป็นไอ้ปีศาจลิ่วล้อที่เห็นแก่กินและของฟรี แต่นั่นก็เป็นความจริงเพียงครึ่งหนึ่งของทั้งหมด


“รอให้ทัพตั้งก่อน งานนี้เราจะแพ้ไม่ได้”


“ผมก็ไม่อยากแพ้ ผมไม่อยากให้อิคดราซิลตกเป็นของทัพอื่น” คุณรู้ดีว่าตัวคุณเองกำลังปิดอาการลุกลี้ลุกลนไม่มิดเมื่อมือเจ้ากรรมพับเปิดปิดฝาโทรศัพท์มือถือไปมาอย่างอยู่ไม่สุข และทันทีที่ได้ยินประโยคถัดมาจากเรืออากาศโท คุณก็เงยมองประหนึ่งว่าอีกฝ่ายมีตาที่สามงอกออกมากลางหน้าผาก บางทีมันอาจจะเป็นตาที่บอดไปแล้วของเขางอกขึ้นมาใหม่ มนุษย์งอกตาใหม่ได้หรือเปล่านะ? คุณนึกสงสัยในใจ















สีหน้าตกใจเหมือนเห็นคนยศสูงกว่าเป็นผีของคุณคงจะชัดเจนมากจนซาคอนเอ่ยถามขึ้นมาว่าเป็นอะไรไป คุณรีบส่ายหัวแล้วปรับอารมณ์กลับมาเป็นปกติก่อนจะค่อยๆ บอกเล่าการตัดสินใจของตัวคุณเอง

“แต่แค่คุณคนเดียวคงยึดอิคดราซิลไม่ได้สินะ?”

“แหงอยู่แล้วสิ” ตาที่เหลือเพียงข้างเดียวเหลือบมองโทรศัพท์ในมือคุณที่ถูกปิดลงไปแล้ว

“ผมไปด้วย ….นะ?”

“อา งานนี้ต้องเหนื่อยหน่อย เพื่อเนื้อย่าง”

มุมปากของคุณขยับยิ้มบางอย่างอดไม่ได้

คุณตัดสินใจที่จะเข้าร่วมศึกชิงอิคดราซิลมาได้สักพักแล้วหลังจากได้ฟังบทสนทนาของผู้บัญชาการสูงสุดของทั้งสามกองทัพ แต่ด้วยปัจจัยหลายอย่างทำให้คุณไม่มั่นใจนักว่าภูตแห่งชัยชนะจะอยู่ข้างกองทัพอากาศหรือไม่ สงครามยืดเยื้อยาวนาน ไม่รู้จักจบเสียที จนเพื่อนร่วมทัพบางคนลาออกกลับไปใช้ชีวิตพลเรือนที่บ้านเกิด พายุหิมะเข้าถล่มฟีนิกซ์จนไม่สามารถสัญจรทางอากาศได้ ...แถมคุณเองก็ยังเป็นแค่คุณ เป็นเพียงปีศาจอ่อนแอ และจะไร้พลังแผลงฤทธิ์ไม่ได้เข้าไปใหญ่ทันทีที่ก้าวเข้าไปในป่านั่น

แต่คำพูดของมนุษย์ที่มีความชื่นชอบในข้าวโพดอย่างน่าประหลาดคนนี้กลับทำให้รู้สึกถึงความหวังบางอย่าง เป็นเพราะสงคราม ฟืนไฟ และความเสี่ยงตายที่กำลังรุกคืบเข้ามาหรือ ที่ทำให้เรืออากาศโทบ้าหวยแถมบ้าอำนาจในยามปกติคนนี้หันมาเดิมพันทุกอย่างเพื่อประโยชน์ของกองทัพ?

หรือเป็นอย่างอื่นที่มีอยู่ในตัวผู้ชายคนนี้มาตั้งนานแล้ว แต่คุณไม่เคย ไม่เคยได้เห็นมันเลยจนกระทั่งในตอนนี้

คุณพยายามชวนเรืออากาศโทซาคอนคุยต่ออีกสักพัก ทั้งคุณและเขาไม่ใช่คนทางตอนเหนือของคราทอสโดยกำเนิด เขาเล่าแค่ว่าตามด็อกเตอร์ไซน์ นักวิทยาศาตร์เพี้ยนๆ ที่เกือบจับคุณไปเป็นหนูทดลอง (แต่เป็นเจ้าของเฟรอุสที่น่ารักน่าชังมากตัวหนึ่ง) มาเข้ากองทัพ คุณเองก็ถูกเขาถามกลับเช่นกันว่ามาที่ฟีนิกซ์แห่งนี้ด้วยเหตุผลอะไร

“รักษาตัวรอดคือสิ่งที่สำคัญในการรบ คิดว่าสู้แล้วตาย ให้ถอย” คำพูดของมนุษย์พร้อมมือที่เอื้อมมาตบบ่าเบาๆ ทำให้คุณเลือกตอบความจริงเพียงบางส่วนออกไป คุณบอกเขาไปว่าหากคุณเข้าร่วมกองทัพอื่น อาจมีสักวันที่เผลอกลับมาทำร้ายครอบครัวของคุณเองที่ปอร์โต และคุณยังต้องการทำความเข้าใจความคิดอ่านของเอ็ดการ์ ฟีนิกซ์ ชายที่อยู่บนจุดสูงสุดของกองทัพคนนั้นให้มากกว่านี้

คุณกลืนความจริงส่วนที่เหลือ กดมันให้จมกลับลงไปลึกข้างในใจของคุณ ไม่ต้องการฟังคำตอบของเขาหากคุณพูดมันออกไป

“ไม่ได้เนื้อย่างไม่ยอมตายโว้ย” เรืออากาศโทที่เต็มเปี่ยมไปด้วยกำลังใจคนนั้นหัวเราะ พวกคุณทั้งสองเอ่ยฝากเนื้อฝากตัวในฐานะสหายศึกก่อนจะแยกย้ายไปนอนหลังจากนั้นไม่นาน

คุณไม่ต้องการความหวัง
แต่หากทั้งกองทัพจะมีความมั่นใจและความหวังได้สักครึ่งหนึ่งของซาคอนก็คงดี
และถ้าหากคุณเกิดต้องการสิ่งนั้นขึ้นมาจริงๆ คุณก็ไม่ได้อยากมอบมันให้กับตัวเอง ...แต่อยากมอบมันให้กับอิคดราซิล



ถ้ามันตกอยู่ในมือของพวกคุณ พวกคุณจะดูแลมันใช่ไหม?

หากพวกคุณได้มันไป มันอาจจะเป็นแค่อีกอาณาเขตหนึ่งที่พวกคุณยึดเอาไว้ได้ อาจจะเป็นแค่เสี้ยนหนามที่ขัดขวางไม่ให้ทัพเรือและทัพหลวงก่อการใดโดยสะดวก อาจจะเป็นเพียงจุดยุทธศาสตร์ที่ยอดเยี่ยมอีกจุดหนึ่งของพวกคุณเท่านั้น

แต่ถ้าพวกคุณจะดูแลมัน รักษามันเอาไว้ จะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม ผมคงไม่ต้องเป็นห่วงแล้วสินะ…

ฝากดูแลบ้านเกิดของผมด้วยนะ…




=========================================

เนื้อหาของเควสนี้เป็นส่วนหนึ่งของสตอรี่ Calm Wind ~0 m/s~ หากต้องการอ่านเพิ่มเติมสามารถไปดูได้ทุกวันหลังยิงเรือเวลาสองทุ่มที่ aquareverie.wordpress.com ค่ะ //โฆษณาอย่าหน้าไม่อาย(...)

Checked
ชื่อเควส : นอนค้างอ้างแรม #1
เครดิตที่ได้รับ : 100 Cr.
หมายเลขทหาร : #3123
ชื่อตัวละคร : เนริเซีย เออร์วิน

================================

ในที่สุดศึกอิกราซิลก็มาถึง

เต้นต์ที่พักของฉันไม่ได้ใหญ่อะไรนัก แต่ก็พอนอนได้สำหรับสองคนล่ะน่า

เพื่อนร่วมเต้นท์ของฉันคือจ่าอากาศโทอัลคอร์ มิซาร์ เอลิเชีย



ถึงจะนอนเต้นท์เดียวกับผู้ชายฉันก็ไม่แคร์หรอกนะ !(' ^ '- *อะแฮ่มเก็บอีโมชั่น* เพราะในสมรภูมิเราคือทหารเหมือนกันไม่เกี่ยวกับเพศสักหน่อย

ฉันไม่เคยคุยกับคุณอัลคอร์เลยสักครั้ง นั่นทำให้ฉันรู้สึกเกร็งที่จะสนทนา...

เขาอาจจะคิดว่าฉันเป็นคนเงียบ หรือไร้มนุษยสัมพันธ์ก็ได้นะ ฉันควรเริ่มบทสนทนาอะไรสักอย่าง

ยังไงดีนะ...........


ไม่ได้นะ!

นั่นมันเสียมารยาทไม่ใช่รึไงเล่า!!! เขาอาจจะโกรธก็ได้นะ (; A ;

ก่อนที่จะเผลอมือไวทำอะไรบ้าๆ จนแตกหักกันเองในเต้นท์ ฉันเลยเลือกจะเดินไปหาคนรู้จักที่อาจจะอยู่ใกล้ๆ รวมถึงหยิบกางเกงมาเปลี่ยนให้เคลื่อนที่สะดวกขึ้นแทน

พอกลับมาก็พบ 'เดอะวอล' สุดอลังการคั่นกลางระหว่างสองถุงนอนในเต้นท์

...........หรือเขาจะรู้สิ่งที่ฉันคิดเลยป้องกันตัวเองกันนะ (; _ ; .................................

ฉันควรจะทำอะไรสักอย่าง

"ขนมหน่อยไหม? (' v '-"

จะไหวไหมล่ะเนี่ย....

Checked
ชื่อเควส : ออกรบ #1
เครดิตที่ได้รับ : 350
หมายเลขทหาร : #3177
ชื่อตัวละคร : ไอเรเน่ เนฟ
---------------------------------------------------



ชุดทหารธรรมดา เปลี่ยนจากกระโปรงเป็นกางเกงขายาวจะได้เคลื่อนไหวในป่าสะดวก
อาวุธเป็นปืนไรเฟิลสำหรับซุ่มยิง 1 กระบอก กับมีดพับเอนกประสงค์(?)ที่พกติดตัวตลอดอีก 1 เล่มเผื่อฉุกเฉิน

Checked
ชื่อเควส: ทัศนศึกษา #1
เครดิตที่ได้รับ: 20*5 = 100 Credit
หมายเลขทหาร: 3019
ชื่อตัวละคร: ทริสแทรม ลาโซ

[ข้อความส่วนหนึ่งจากสมุดบันทึก]

ยิ่งนานวันเข้า อาหารกระป๋องที่มีอยู่ก็ยิ่งร่อยหรอ
ดูเหมือนว่าจะไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องออกไปล่าสัตว์
เพิ่มโปรตีนเพื่อมาซ่อมแซมส่วนที่สึกหรอ และมันก็ตงจะทำให้ผมอารมณ์ดีขึ้นบ้าง

จากการสำรวจ สัตว์ที่พบมีมากกว่าสิบชนิด ในที่นี่จะคัดเลือกชนิดที่อร่อยหาได้ง่ายมานำเสนอ




...หากมีอะไรเพิ่มเติม คงเป็นเรื่องไม่มีซอส

/เอ๊ะอีหมอนี่เรื่องมากจัง - ผปคเซ่ด

Checked
ชื่อเควส : ทัศนศึกษา #1
เครดิตที่ได้รับ : 20*5 = 100 Credits
หมายเลขทหาร : #3060
ชื่อตัวละคร : ออซ เอช สตาร์ (Oz H Star)





ผมพบว่ากระดาษหลายใบโดนมดและแมลงบางตัวคาบแบกหายไป..ยังดีที่พอเหลือให้ผมได้เขียนรายงานอยู่บ้าง

นี่เป็นสัตว์ที่ผมพบเห็นได้บ่อยครั้ง บุ้ง หอยทาก ผีเสื้อ ด้วง
แต่มีอยู่วันนึงผมเห็นช้างอยู่เดินเงียบๆอยู่หลังต้นไม้ละครับ

หน้าตาใจดีจัง